Stichting algemene loterij Haarlemmermeer

  1. Diamond 7 Casino Review België: Dit is geweldig omdat het betekent dat je kunt genieten van de nieuwste echt geld slotspellen, ongeacht of je een kleine, middelgrote of grote hoeveelheid speelgeld hebt.
  2. A13 Casino Review België - Welke broer heeft meer geld op zijn rekening op de pensioengerechtigde leeftijd.
  3. Boku Casino 100 Free Spins: Er zijn 5 rollen in Mongoolse schatten online gokkast spel dat worden geleverd met 20 winlijnen.

Casino Amersfoort noord buikslotermeerplein

Belg Gokkasten Met Bonus
Alles eraan houdt je gedachten bij de vrolijke dikke man in het rode pak.
Casino Online In België Echt Geld Spellen
Het raken van veel vergrootglas pictogrammen kan een royale overwinning belonen.
De sleuf beschikt over 10 verstelbare winlijn.

Wat is de beste kansspel

Geweldige Online Casinos In België
Je kunt wedden dat er één ding is dat dit casino in overvloed heeft zijn de slotspellen bij CaptainsBet online casino.
Promotiecodes Online Van Het Casino Brussel
Voor iets een beetje makkelijker op het oog, check out Rolling Roger-een slot op basis van een schattige egel die rolt en draait Sonic-stijl rond het rooster, het verzamelen van prijzen elke keer dat je een combo.
Lijst Van De Beste Belg Casinos 2024

Ik wil niet opnieuw gekwetst worden…

Facebook
Twitter
LinkedIn

Leuk dat je er bent op de blog van Truecolors4u.

Ik wil niet opnieuw gekwetst worden…

Wat wil dat eigenlijk zeggen? Ik wil mezelf niet opnieuw openstellen voor iemand om dan afgewezen te worden? Ik wil niet opnieuw de pijn voelen van het verlies? 

Hoe wil je niet opnieuw gekwetst worden? Hoe kun jij jezelf beschermen om niet opnieuw gekwetst te worden? Is dit überhaupt mogelijk? Is het niet altijd een risico om je open te stellen voor anderen? Hoe zou het zijn om vanuit de verbinding met jezelf het vertrouwen te hebben dat je feilloos aanvoelt welke mensen op jouw pad horen of weet dat je sterk genoeg bent om te gaan met pijn of verdriet als de relatie stopt?

En hoe saai is het leven als we geen risico’s durven te nemen?

En toch, meestal voelt die comfortzone veel veiliger aan. Die comfortzone als in geen risico’s nemen en “weten” wat er is en wat er komt. Of dat denken we toch? Want de meesten onder ons kunnen de toekomst niet voorspellen. Risico’s nemen op basis van je intuïtie, durven gaan voor die relatie of die nieuwe uitdaging is iets wat niet zo veilig aanvoelt dan te vertrouwen op ons denken, waar we toch zo goed in zijn. Alles overdenken, analyseren, ervaringen uit het verleden erbij halen en daarop keuzes maken. Want dat is veilig! 

Is het “echt” wel zo veilig. Want ik heb eens ergens gelezen, als je doet wat je altijd doet, zul je krijgen wat je altijd kreeg. En de vraag is of je dit echt wilt?

Die keuzes maken gebaseerd op overtuigingen die je misschien vroeger geholpen hebben en gezorgd hebben voor dat veilige gevoel, maar je nu helemaal niet meer helpen omdat ze je tegenhouden open te staan voor anderen? Zoals bijvoorbeeld: “ik mag mijn gevoelens niet tonen, want dan ben ik zwak” of “je mag in het begin van een relatie niet teveel sorry zeggen, anders lig je onder de sloef” of “als ik vriendelijk en open ben, denken ze dat ik gemakkelijk ben” … al die stemmetjes in je hoofd die spreken vanuit slechte en goede ervaringen/relaties, wat je meekreeg uit je opvoeding (hechting), cultuur, taal, herinneringen, keuzes, waarden,….

Vanuit jouw “filters” (zie ook driedelige reeks gratis videos) ga jij keuzes maken en dit is nu net wat het moeilijk maakt om niet weer in hetzelfde straatje terecht te komen of diezelfde relaties. Want als je niet aan de slag gaat met die onbewuste en bewuste overtuigingen of jouw hechtingsstijl, dan ga je net als altijd mensen wegduwen of aantrekken als het niet meer veilig voelt. 

De  vraag is: in hoeverre kun jij jezelf nog open stellen met alle ervaringen en pijn uit het verleden. Deze ervaringen en pijn zorgen er eigenlijk voor dat je niet meer bereid bent om je open te stellen. De angst om weer hetzelfde te voelen en mee te maken. Maar welke persoon of welke relatie is hetzelfde? Geen enkele, zoveel is zeker. Dus gaan we appelen met peren vergelijken of durven we gewoon vanuit onze kracht, het vertrouwen in onszelf en de aanvaarding van wie we zijn, echt open te staan voor nieuwe mensen in ons leven?

Geen gemakkelijke, want we worden constant getriggerd door het verleden, zelfs als hebben we het verwerkt, het een plaats gegeven en de lessen eruit geleerd. 

En wat kan je dan het vertrouwen geven en de kracht om je open te stellen? Voor mij is het, onder andere, je bewust zijn van de triggers en ze durven te benoemen naar de ander. Als je weet dat je soms té enthousiast of te aanhankelijk wordt, het durven te benoemen en in gesprek gaan met de ander om de geruststelling te krijgen dat je begrepen wordt en dat het veilig is. There are no promises, niemand kan de toekomst voorspellen, het kan nog altijd eindigen. Maar is het de bedoeling dat het eindigt voordat je jezelf en de ander de kans gegeven hebt om te voelen of het iets kan zijn of worden? Want dat is wat triggers doen, die stemmetjes in je hoofd die je terug brengen naar het verleden en jou verwittigen dat je dit al eens gevoeld hebt en daardoor gekwetst werd… die stemmetjes die heel erg aanwezig kunnen zijn, je alles doen analyseren omdat je niet genoeg op de intuïtie durft te vertrouwen. Die stemmetjes die jou en de ander geen kans geven om te zien wat er kan groeien? 

De kunst is om met die stemmetjes een gesprek aan te gaan en de vraag te stellen waar ze je precies willen tegen beschermen? Tegen een gevoel dat veel verder gaat dan vorige relaties, het gevoel van afwijzing dat voor welke liefdesrelatie dan ook al ervaren werd en nooit een plaats gekregen heeft? Dat gevoel van afwijzing dat we onbewust ervaart hebben en ons nog steeds parten speelt. Dat gevoel dat maakt dat we ofwel mensen heel erg wegduwen als ze emotioneel te dicht komen of net het omgekeerde, ons heel erg hechten aan die persoon omdat we zonder die persoon het gevoel hebben dat we niet alleen kunnen bestaan of niet goed genoeg zijn?

De populaire termen zijn bindings- en verlatingsangst. Als je wat dieper gaat, spreken we over de hechtingsstijl en zijn er veel meer variaties. De gezonde, angstige, vermijdende of ambivalente hechtingsstijl die voor elke persoon nog dat tikkeltje anders is, want geen twee personen zijn hetzelfde.

Het inzicht in die hechtingsstijl en het je bewust zijn wanneer dit verdedigingsmechanisme in gang schiet, geeft jou de kans om op een andere manier om te gaan met deze triggers en dankzij een goede communicatie het bespreekbaar te maken en hulp te vragen aan de ander en zo vertrouwen op te bouwen. Die manier die ervoor zorgt, dat je voorbij de triggers, durft open te staan voor nieuwe mensen en nieuwe liefdes, niet langer gekleurd door ervaringen uit het verleden of het vergelijken van….

Het is te zot voor woorden dat je relaties gaat vergelijken en dus mensen gaat vergelijken gezien elke mens en dus ook elke relatie anders is. En toch doen we het…en hoe doen we dat? Met ons hoofd, want dat hoofd heeft alle ervaringen netjes opgeslagen, het is onze comfortzone waar we op kunnen terugvallen.

Maar is dat “echt” wel zo? Hoe voelt het om te kunnen vertrouwen op je intuïtie? Jouw intuïtie die feilloos aanvoelt wat goed voor je is of wie goed voor je is, als je er wilt en durft naar te luisteren…

En dat is een uitdaging, want meestal neemt ons hoofd en alle ervaringen uit het verleden, die niet verwerkt zijn, het over. Het “been there, done that, will not do it again”-gevoel. Maar wat is het precies dat je niet meer wilt?

Voor mij is het niet meer willen mezelf te verloochen. Mezelf durven te zijn en tonen, met de goede en slechte kanten. Voorbij de schaamte durven benoemen wat je meegemaakt hebt, je verantwoordelijkheid nemen voor wie je toen was… het een plaats geven, de lessen meenemen en de belofte aan jezelf dat je het nu anders wilt. Het “I will not settle for less”-gevoel. En wat bedoel ik met dat gevoel? Wel, het gevoel dat je bij iemand echt jezelf durft zijn en tonen, voorbij de schaamte, en waarin je door het jezelf gehoord, gezien, gewaardeerd, geaccepteerd, geliefd en begrepen te voelen de ander ook kan graag zien voor wie hij/zij is. Geen relaties aangaan om “niet alleen te zijn”, geen relaties waarin jij je aanpast om graag gezien te worden. 

Wel de relatie waarin je echt jezelf kan en mag zijn en omgekeerd en samen leert waar er water bij de wijn gedaan WIL worden. There is no such thing as a perfect relationship! Why? Because no two persons are the same. Je leert elkaar kennen, je accepteert de mooie en de kleine kantjes en je zoekt samen naar de middenweg. Dat pad waarin elk zichzelf kan en mag zijn en ja, vanuit liefde rekening houdt met de ander. 

Wat is daarin heel belangrijk? Heel open en eerlijk durven zijn over je gevoel. 

Als iets niet goed voelt, het durven benoemen en stilstaan in welke mate jij water bij de wijn kan doen en toch jezelf kunt blijven. Hoe kun je verwachten dat een relatie groeit als je niet benoemt wat niet goed voelt? Ben je bang voor de ruzie of discussie? En hoeft het dat te zijn? Benoemen van iets hoeft geen zware discussie als gevolg te hebben. Je benoemt alleen naar de ander wat jou een slecht gevoel geeft en bespreekt dan samen hoe je dat in de toekomst kan veranderen. Is dat altijd gemakkelijk? Absoluut niet. Iedereen heeft zijn manier om te communiceren of om met dingen om te gaan. De ene kan het meteen benoemen, de andere heeft wat tijd nodig om het benoemen. 

Triggers

En het is in die tijd en ruimte, het begrip voor de ander, dat de magie gebeurt. Als ieder het op zijn eigen manier en tempo toch kan benoemen. Dat je stilstaat bij jezelf, hoe jij reageert en welke stukken, die eigenlijk niets te maken hebben met de relatie, maar getriggerd worden. Stukken uit de jeugd of vorige relaties die je triggeren en die eigenlijk totaal niets te maken hebben met je partner nu. Het is dus handig om met die delen aan de slag te gaan, zodat ze geen barrière meer vormen voor de relatie die je NU aangaat. Want, in the end, hebben ze niets te maken met de partner, deze delen worden enkel getriggerd door een bepaald gedrag van de partner. 

Dus op zich wel handig als jij je al bewust bent van die triggers en daar mee om kunt gaan en ze niet je huidige relatie laten beïnvloeden. Het is zo al niet evident 😉.

Als je vrij van angsten en triggers uit het verleden open kan staan voor de ander, wordt het al een stuk gemakkelijker om elkaar te vinden en compromissen te sluiten. Daarnaast is het durven benoemen van die triggers, voorbij de schaamte, de poort om dichter te komen tot de ander. Want als, wat je benoemt, begrepen wordt en je het gevoel krijgt dat jij jezelf mag en kan zijn met alles wat er geweest is, dan voel jij je weer dat tikkeltje meer gezien, gehoord, geaccepteerd, gewaardeerd en geliefd. Met kleine stapjes, keer op keer, en vanuit het vertrouwen dat jij mag zijn wie je bent en het waard bent om geliefd te worden voor wie je bent en hoe je eruit ziet en omgekeerd. 

Hoe meer oordelend je bent naar jezelf, hoe meer oordelend je bent naar de ander. Pas als je jezelf ziet voor wie je bent, jij jezelf de moeite waard vindt en jezelf accepteert voor wie je bent, kan de ander dit ook doen. En natuurlijk is het OK om dat extra beetje hulp te krijgen van de ander. Het is altijd leuk die bevestiging te krijgen en dat 5G1B-gevoel zolang je het in eerste instantie aan jezelf kunt geven.

Bottom line: eerst jezelf “echt” graag zien voordat je een ander oprecht graag kunt zien of voordat je kunt vertrouwen op je gevoel en jezelf durft openstellen naar de ander. De angst van afwijzing zal altijd wel een beetje aanwezig blijven… en toch, vanuit “echt” zelfvertrouwen en de verbinding met jezelf, durf je die intuïtie te volgen en breng je die harde stemmen in je hoofd, en meestal uit het verleden, tot stilte. Vooral door erover te praten en te voelen dat de ander je begrijpt en jou wil helpen om de stemmen te kalmeren en jou een veilig gevoel te geven. Die stemmen mogen er zijn, ze zijn meestal het verleden die je wil waarschuwen voor gevaar. Laat ze er zijn, en vooral benoem ze en als de partner dan op een begripvolle manier reageert en jou wil helpen om die stemmen tot rust te brengen, dan voel jij je stapje per stapje meer veilig en wordt het vertrouwen opgebouwd. En het is dat veilige gevoel en vertrouwen dat ervoor zorgt dat je oprecht kunt openstaan voor de ander en echte, betekenisvolle relaties kunt opbouwen.

Is it scary? Of course it is….en dat doet me dan denken aan de volgende quote: 

….I rest my case

Tis te nemen of te laten. Het is kiezen voor een leven vol humor en diepgang of voor oppervlakkige relaties. Alles is OK, het is een persoonlijke keuze. In ieder geval, mooie dingen of relaties komen niet vanzelf en vragen meestal om te springen in het diepe. En toch is het in die dieptes dat de mooiste relaties ontstaan en groeien… you just have to jump! 

Ik hoop je met deze blog weer inspiratie te hebben gegeven.

Op meer kleur in je leven,

Ilse Deklippel
Truecolors4u

Ben je klaar om te kiezen voor jezelf en “echte” relaties?

Wil je graag meer zelfvertrouwen en vertrouwen in je relaties met anderen?

Kies je voor de verbinding met jezelf om van daaruit te verbinden met de ander?

Kies je voor “echte” relaties met de daarbijhorende goede communicatie?

Wil je weten wat het Singles-traject inhoudt en wil je graag gelijkgestemden ontmoeten?

Aarzel niet en plan een gratis telefoongesprek, video-call of face-to-face gesprek in via deze link:

Reserveer hier je next steps call.


 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

0