Heb je soms ook het gevoel dat je niet begrepen wordt? Dat je met handen en voeten aan de ander probeert uit te leggen hoe jij je voelt en wat bepaalde uitspraken of gedrag met je doen, en het toch niet begrepen wordt. Meestal wordt er wel gezegd dat het begrepen wordt, en toch komen steeds weer dezelfde situaties en discussies naar boven waarbij het duidelijk is dat het de vorige keer toch echt niet begrepen werd zoals jij het bedoelde. Of herken je eerder het gevoel dat je wel echt je best doet om de ander te begrijpen, maar je je niet kan inleven in de gevoelens die ze met je delen en er daardoor veel frustraties zijn?
Ligt dit aan het empathisch vermogen van iemand, is het toch in de communicatie dat het verkeerd loopt of is het een combinatie van beiden? Vandaag heb ik het graag over het belang van empathie in je relaties.
En waarom zou je dat “echt” willen?
Relaties en Empathie
Relaties zijn verbindingen die je aangaat met andere mensen, naast de relatie met jezelf. Vanuit echtheid, vanuit wie je echt bent en vanuit een oprechte interesse in het “zijn” van de ander. Zonder empathie, het vermogen om de gevoelens van anderen te begrijpen en te delen, is het heel moeilijk om je verbonden te VOELEN met de ander en echte, betekenisvolle relaties op te bouwen. Als je niet in staat bent je een beetje in te leven in de situatie of de gevoelens van je partner, geef je de boodschap dat je hem/haar niet respecteert en niet aanvoelt. De combinatie van beiden zorgt voor veel frustraties, een onveilig gevoel en vooral het gevoel niet gezien, gehoord, geaccepteerd, gewaardeerd, geliefd of begrepen te worden.
Ook al is een groot deel van wie we zijn en hoe we ons gedragen in relaties bepaald door onze genen en onze hechtingsstijl die we meekregen uit onze opvoeding (zie blog relaties en hechtingsstijl), ons vermogen om empathisch te zijn naar anderen ligt niet vast en kan worden ontwikkeld. En ook al heeft onderzoek uitgewezen dat empathie meer inherent is aan vrouwen dan aan mannen, het heeft ook uitgewezen dat de tevredenheid van vrouwen in een relatie het sterkst geassocieerd was met het gevoel dat hun partner de moeite nam om zich in te leven. Zelfs als mannen geen empathie voelen, is het verlangen om zich in te leven waar het om gaat. Het verlangen om tegemoet te komen aan de behoeften van de ander en niet alleen van onszelf.
Dat is al een mooi begin en het mag duidelijk zijn dat zowel mannen als vrouwen gebaat zijn bij het ontwikkelen van empathie als ze echte, betekenisvolle relaties willen opbouwen.
Narcisten en Empaten
In mijn praktijk krijg ik ook veel de vraag van “empathische” singles waarom ze nu altijd mensen met narcistische trekken lijken aan te trekken. (Een deel van het antwoord vind je in mijn blog “een kijk op narcisme, relaties en een gezonde eigenwaarde”). Heel opvallend is dat het gebrek aan empathie enerzijds en het teveel aan empathie anderzijds in deze relaties zorgt voor een onevenwicht en een heel onveilig en onbegrepen gevoel. Als je als empathisch persoon je niet bewust bent van je grenzen (zie ook blog “wat zijn jouw grenzen”) en jezelf niet goed beschermt, verlies je al je energie aan het proberen helen of verzachten van de pijn van de narcist die jij misschien feilloos aanvoelt, terwijl het de narcist enkel te doen is om mee te gaan in zijn/haar verwachtingen en niet om te helen omdat hij/zij zichzelf perfect vindt en enkel jouw bewondering nodig heeft.
Deze relaties kunnen enkel “echt en betekenisvol” zijn als de empathische persoon beseft dat hij/zij de problemen van de narcist niet kan oplossen én de narcist zijn/haar eigen verantwoordelijkheden neemt en beseft dat hij/zij ook niet perfect is of hoeft te zijn. In beide gevallen is het een bewustwording van wie je bent en in welke mate je “voelt” de eerste stap. In eerste instantie leren “voelen” om dan pas deze gevoelens te kunnen delen met de ander en “echt” te verbinden met elkaar. Dit is geen gemakkelijk proces en vraagt moed om hulp te vragen aan mensen die je hierbij kunnen helpen, helpen om te “voelen”. Je partner IS je partner en NIET je redder.
Emotionele Volwassenheid
En dat brengt me tot “emotionele volwassenheid” die vrij weinig met leeftijd te maken heeft, wel met wat je geleerd hebt in het leven tot nu toe op gebied van zelfkennis en het omgaan met je gevoelens of “voelen” tout court. En het is net die emotionele volwassenheid die nodig is om echte, betekenisvolle relaties aan te gaan.
Voel je niet en verdring je alles om maar niet stil te staan bij negatieve gevoelens in plaats van ze te doorvoelen en los te laten?
Denk je dat je voelt?
OF voel je “echt”?
De eerste bewustwording is beseffen in welk stadium jij je bevindt. Als je echt wil gaan voor betekenisvolle relaties, dan is het laatste stadium “echt voelen” waar je aan wilt werken om tot emotionele volwassenheid te komen. En natuurlijk past “empathie” hier volledig in het plaatje, want hoe kan jij je inleven in hoe een ander zich voelt als je niet eens kunt voelen voor jezelf?
Ik hoop jullie geïnspireerd te hebben. In mijn volgende blog geef ik je graag 10 tips mee hoe je empathie kunt ontwikkelen.
Op meer kleur in je leven,
Ilse Deklippel
Truecolors4u
Ben je klaar om te kiezen voor jezelf en “echte” relaties?
Wil je graag meer zelfvertrouwen en vertrouwen in je relaties met anderen?
Kies je voor de verbinding met jezelf om van daaruit te verbinden met de ander?
Kies je voor “echte” relaties met de daarbijhorende goede communicatie?
Wil je weten wat het Singles-traject inhoudt en wil je graag gelijkgestemden ontmoeten?
Aarzel niet en plan een gratis telefoongesprek, video-call of face-to-face gesprek in via deze link:
Reserveer hier je next steps call.
Ik kijk er alvast naar uit!
Volg je me al op Facebook en Instagram?
Één Reactie
empathie zou een verplicht vak moeten worden geven in de humaniora!!