Is vriendschap tussen hetero mannen en vrouwen een utopie?

Hallo!

Wat leuk dat je kijkt op de blog van Truecolors4u. Vandaag ga ik het hebben over vriendschap tussen hetero mannen en vrouwen!

Is vriendschap tussen hetero mannen en vrouwen een utopie?

Kijk je liever een video, klik dan hier onderstaand:

“Ook al stopt de relatie, ik wil heel graag vrienden blijven.”

“Ik apprecieer je heel erg maar heb geen romantische gevoelens voor jou. Ik wil wel heel graag vrienden blijven….”

“Ook al hebben we een nieuwe partner, onze vriendschap blijft bestaan en ik zal er altijd voor je zijn.”

Allemaal uitspraken die ik zelf gehoord heb van mannelijke vrienden en waar ik niet in geloofde of vriendelijk voor bedankt heb. Waarom? Omdat ik mij toen al bewust was van het feit dat de vriendschap, die zij bedoelden, niet was hoe ik een vriendschap zie. En daarnaast het nut er niet van inzag om verder contact te houden na een relatie omdat, wie de beslissing ook nam, er altijd weer gevoelens naar boven komen of die nu positief of negatief zijn… Je kiest voor elkaar of je gaat uit elkaar. Kort door de bocht? Misschien wel 😉

Vanuit dit perspectief ga ik graag wat dieper in op volgende vragen: 

Wat is vriendschap? 

Heeft vriendschap voor een man een andere betekenis dan voor een vrouw? 

Kunnen heteroseksuele mannen en vrouwen ooit “gewoon vrienden” zijn?

In google vond ik deze definitie:

Vriendschap is een nauwe (over het algemeen niet-seksuele) relatie of verhouding tussen twee of meerdere mensen waarbij het geslacht geen rol speelt…. Vrienden helpen elkaar en aanvaarden meer van elkaar dan andere relaties. Ook dat wat men als vrienden of vriendinnen voor elkaar doet, wordt vriendschap genoemd. Vriendschappen worden gesloten, met woorden of zonder. 

Mijn definitie:

“Echte” vriendschap is jezelf durven zijn en te tonen aan elkaar. In verbinding gaan met de ander en vanuit zelfvertrouwen, het bewust zijn van je hechtingsstijl & vanuit open communicatie een vertrouwensrelatie opbouwen. Elkaar zien, horen, accepteren, waarderen, liefhebben en begrijpen. Vanuit kwetsbaarheid, respect en vertrouwen ruimte aan elkaar geven om jezelf te kunnen zijn. Samen plezier maken en leuke momenten delen. Elkaar mentaal helpen en ondersteunen in moeilijke momenten. Samen dingen doen of helpen bij klusjes.

Allemaal gemakkelijk gezegd denk je nu ongetwijfeld en misschien wat vergezocht?😉 Vandaar dat ik toch eerst even wil toelichten dat er wel degelijk verschillen zijn tussen hoe mannen en vrouwen naar vriendschappen kijken. Het is belangrijk om hier even bij stil te staan en er ons bewust van te worden omdat dit ons helpt om met meer compassie, acceptatie, begrip en respect naar elkaar te kijken en naar de verschillende soorten vriendschappen.

Uit verschillende bronnen en onderzoeken komen deze 5 manieren waarop mannelijke en vrouwelijke vriendschappen verschillen naar boven:

• Vrouwen zijn veeleisender als het op vriendschappen aankomt. Vrouwen zoeken een sterke emotionele band met de vrouwen (en mannen) die zij als vriend kiezen. Vrouwen eisen ook vaker contact met iemand die zij als vriend beschouwen. Vriendschappen tussen mannen onderling zijn meestal vrijblijvender dan vriendschappen tussen vrouwen en vrouwen. Veel mannen zullen iemand als een vriend beschouwen, zelfs als zij niet voortdurend contact onderhouden of blijven onderhouden.
• Mannen vinden het prettig om met elkaar te ruilen, gunsten te verlenen, samen aan projecten te werken en rond te hangen in een groep kennissen, “hoe meer hoe beter”, terwijl vrouwen meestal liever uitgaan met één of twee goede vrienden.
• Vriendschappen tussen mannen zijn meestal “side-by-side”, worden bevorderd en onderhouden door gezamenlijke activiteiten, terwijl vriendschappen tussen vrouwen vaker “face-to-face” zijn en worden gevoed door investeringen in de vriendschap en door meer communicatie, persoonlijke verbondenheid en wederzijdse steun.
• Mannen gebruiken vaker humor om een vriend te beschimpen en zien dit als onschuldig plezier, terwijl vrouwen zich eerder onthouden van het beschimpen en bespotten van een ander uit angst dat dit de gevoelens van hun vriend zou kunnen kwetsen.
• Vriendschappen tussen mannen zijn minder kwetsbaar dan vriendschappen tussen vrouwen. Mannen blijven eerder vrienden na een ruzie of een vechtpartij, terwijl vrouwen dat niet doen.

Ik kan zonder moeite intieme gevoelens delen met mijn beste vrienden/vriendinnen. Die vriendschappen kan ik dan ook op mijn 1 hand tellen… Dit is waarschijnlijk heel herkenbaar voor de meeste vrouwen 😉. Ik herinner me nog veel momenten in mijn vorige relatie waar ik aan mijn vriend de vraag stelde hoe de dag of het uitstapje met de vrienden geweest was. Ik verwachtte persoonlijke dingen te horen…. Meestal waren er totaal geen persoonlijke verhalen te vertellen, wat ik op dat moment bijna niet kon geloven… Jullie zijn toch mensen, jullie praten toch met elkaar? Ja… maar niet over “die” dingen, dat komt gewoon niet ter sprake. 

De inspiratie voor deze blog komt uit een gesprek met een “echte” vent die herstellingen in huis kwam doen. Daarom kort dit kleine intermezzo om het even vanuit een mannelijk standpunt te bekijken en niet altijd vanuit het standpunt van de vrouw 😉. Hij geeft aan dat hij geniet van de eerder oppervlakkige “men-talk” en dat het moeilijker is persoonlijke, meer diepgaande gesprekken te hebben “onder de mannen” wat hij toch wel spijtig vindt.

Het werd tijdens ons gesprek heel duidelijk dat het een vergissing is om de interacties of vriendschappen van mannen te beoordelen door aan te nemen dat ze op dezelfde manier vriendschappen aangaan of hebben als vrouwen. Uit onderzoek blijkt dat mannen emotionele problemen vaak bespreken met echtgenotes, moeders, zussen en platonische, vrouwelijke vrienden. Dat komt deels omdat ze ervan uitgaan dat mannelijke vrienden weinig hulp zullen bieden. Het kan ook te maken hebben met de angst om “zwak” over te komen. De hoeveelheid verborgen sociale druk die bestaat over hoe een man zou moeten omgaan en hoe hij in vriendschap zou moeten zijn, kan één van de belangrijkste oorzaken zijn waarom veel jonge en oude mannen geen diepgaande relaties met andere mannen hebben. De bewuste of onbewuste behoefte van mannen om hun gevoeligheid te camoufleren, omdat de westerse culturen ingesteld hebben dat toegeven dat ze eenzaam zijn of  hun emoties tonen als een teken van “zwakte” bestempeld zou kunnen worden. 

Mannen wenden zich liever tot mannelijke vrienden om even aan hun problemen te ontsnappen en tussen “pot en pint” te praten over het doen van dingen in plaats het gevoel van dingen. Het nieuwe modewoord is “bromance”. Mannen praten zelden over hun leven of delen niet hun diepste gevoelens met mannelijke vrienden. Het is ook belangrijk om ons bewust te worden en begrip te hebben voor het feit dat mannen misschien onderling niet fysiek of emotioneel expressief zijn, maar dat ze wel steun ontlenen aan hun vriendschappen. 

En toch… zouden deze vriendschappen niet nog versterkt kunnen worden door toch wat meer kwetsbaar te durven zijn, voorbij de overtuiging dat emoties tonen een zwakte is? Je kwetsbaar opstellen nodigt de ander uit om ook in die kwetsbaarheid te gaan staan…. maar ja…. er moet er eentje de eerste zijn… 😉. En anderzijds, als mannen deze diepgaandere gesprekken kunnen hebben met hun partner of vriendinnen, is het dan echt nodig om deze te hebben met hun “copains”? En wat als er geen partner of vriendinnen zijn? 

Het is natuurlijk, zeker in deze tijden, gemakkelijker om via sport of werk mannelijke vrienden te vinden of te ontmoeten en de drempel ligt lager. Voor single mannen is het veel gemakkelijker om de eerste stap te zetten naar een man en een babbel te beginnen dan naar een vrouw. En hier kunnen we alle wegen mee op… kies je ervoor om meer in dat zelfvertrouwen te gaan staan zodat de drempel lager wordt? Of kies je ervoor om vanuit dat zelfvertrouwen ook af en toe diepgaandere gesprekken en connecties aan te gaan met mannelijke vrienden? Of kies je voor beiden? De oplossing is in ieder geval hetzelfde: ga in dat “echt” zelfvertrouwen staan, ga aan de slag met die angsten en overtuigingen die je nu tegenhouden én you’ll get the best of both worlds 😉. 

De bewustwording van hoe anders we in een vriendschap staan, zorgt voor meer begrip en respect en anderzijds voor minder verwachtingen. 

En toch:

Kunnen hetero mannen en vrouwen ooit “gewoon vrienden” zijn? 

Tegenwoordig blijkt dat niet-romantische vriendschappen tussen mannen en vrouwen mogelijk zijn en over het algemeen kunnen ze spontaan vermijden met elkaar naar bed te gaan.😉 Toch blijft de mogelijkheid bestaan dat deze schijnbaar platonische co-existentie slechts een façade is, een ingewikkelde dans die talloze seksuele impulsen verbergt die vlak onder de oppervlakte borrelen. 

Nieuw onderzoek suggereert dat we misschien denken dat we in staat zijn om “gewoon vrienden” te zijn met leden van het andere geslacht, maar dat de kans (of vermeende kans) voor “romantiek” of “seks” vaak net om de hoek loert, wachtend om toe te slaan op het meest ongelegen moment.

Wetenschappelijk onderzoek

Ik deel graag met jullie de resultaten van een wetenschappelijk onderzoek waar 88 paren van vrienden van verschillend geslacht aan deelnamen. Privacy was van het grootste belang – stel je bijvoorbeeld de gevolgen voor als twee vrienden te weten zouden komen dat één – en slechts één – gedurende hun hele relatie onuitgesproken romantische gevoelens voor de ander had.  Om eerlijke antwoorden te garanderen, volgden de onderzoekers niet alleen de standaardprotocollen inzake anonimiteit en vertrouwelijkheid, maar moesten beide vrienden ook mondeling en in het bijzijn van elkaar afspreken om niet over het onderzoek te praten, zelfs nadat ze de testfaciliteit hadden verlaten. Deze vriendschapsparen werden dan gescheiden, en elk lid van elk paar werd een reeks vragen gesteld in verband met zijn of haar romantische gevoelens (of het gebrek daaraan) ten opzichte van de vriend met wie ze het onderzoek deden.

De resultaten wijzen op grote sekseverschillen in hoe mannen en vrouwen vriendschappen tussen mensen van verschillend geslacht ervaren:

• Mannen voelden zich veel meer aangetrokken tot hun vrouwelijke vrienden dan omgekeerd. Mannen dachten ook vaker dan vrouwen dat hun vrienden van het andere geslacht zich tot hen aangetrokken voelden – een duidelijk misplaatste overtuiging. Als gevolg daarvan overschatten mannen consequent de mate van aantrekkingskracht die hun vrouwelijke vrienden voelden en onderschatten vrouwen consequent de mate van aantrekkingskracht die hun mannelijke vrienden voelden.
• Mannen en vrouwen verschilden echter in de mate waarin ze gehechte vrienden zagen als potentiële, romantische partners.  Hoewel mannen even vaak “romantische afspraakjes” wensten met “bezette” vrienden als met single vriendinnen, waren vrouwen gevoelig voor de relatiestatus van hun mannelijke vrienden en niet geïnteresseerd in het najagen van vrienden die al een relatie hadden met iemand anders.

Ik krijg nu ongetwijfeld boze blikken van mijn mannelijke lezers 😉. Ik zeg dan ook niet dat dit de waarheid is en wil zeker niet veralgemenen. Ik lees of hoor graag reacties onderaan de blog…. be my guest!

Bottom line: Alles bij elkaar suggereren deze studies dat mannen en vrouwen zeer verschillende opvattingen hebben over wat het betekent om “gewoon vrienden” te zijn – en dat deze verschillende opvattingen tot problemen kunnen leiden. Oscar Wilde gaat zelfs een stap verder:

Ik denk dat dit een eindeloze discussie kan zijn tussen mensen die geloven in de “gewone” vriendschap tussen mannen en vrouwen….

Hoe dan ook, als één van beiden romantische gevoelens heeft, komen de volgende vragen naar boven:

Is het haalbaar om deze gevoelens te onderdrukken als ze maar van één kant komen en is het überhaupt de bedoeling? 

Is het goed voor jou om deze gevoelens te onderdrukken gewoon om die persoon in je leven te houden, terwijl het voor jou moeilijk is om met deze onbeantwoorde gevoelens om te gaan? 

Het is jouw keuze

Het is sowieso een keuze die jij maakt! Jij kiest! Bewust of onbewust. En het is nu net dat bewust worden van wat er onder de oppervlakte speelt, onder andere met betrekking tot relaties, dat mij geholpen heeft om anders om te gaan met relaties. Mensen los te laten en het contact te verbreken omdat mijn gevoelens niet beantwoord werden, ook al wilde de ander “vrienden blijven”. Vriendschappen te beëindigen omdat mijn vertrouwen geschonden werd. 

Is het: “Weet waar je aan begint.” 

OF is het eerder: “Wees je bewust van je gevoelens” en durf er eerlijk over te praten, voorbij de angst om afgewezen te worden of de vriendschap te verliezen? 

Maak je keuzes met je hoofd of durf je eerlijk te zijn over je gevoelens? Spreek je ze uit? Maak je keuzes vanuit je gevoel? Ik kies tegenwoordig voor het laatste en ik moet zeggen dat het heel goed werkt voor mij 😉. Als gevoelens niet beantwoord worden en dit kwetst jou telkens opnieuw, stop dan met de vriendschap en maak ruimte voor nieuwe vrienden. Als een vriendschap niet goed voelt en meer energie vergt dan je ervan krijgt, is het misschien tijd om verder te gaan en open te staan om nieuwe vrienden te maken die jou wel waarderen. 

Emotionele volwassenheid

Ik denk dat het vooral, zowel bij mannen als bij vrouwen, de emotionele volwassenheid is die het verschil maakt in de manier waarop we omgaan met anderen en in vriendschappen staan. Als de hormonen gaan liggen en je op een volwassen manier kunt omgaan met je emoties … Leeftijd speelt ook ongetwijfeld een rol, ook al lijkt het alsof sommige mensen nooit emotioneel volwassen worden…

Het is natuurlijk ook niet het gemakkelijkste… Het is hulp durven vragen en er bewust voor kiezen om figuurlijk de ballen aan je lijf te hebben om durven stil te staan en aan de slag te gaan met alles wat onder die emoties zit. Stil te staan bij wie je bent, wat je wilt, wat je nodig hebt en wat je hechtingsstijl is. Het verleden een plaats geven én je vanuit dit “echte” zelfvertrouwen je open durven te stellen voor de ander. Vanuit deze verbinding en openheid kun je dan op een open manier communiceren, voorbij de angst afgewezen te worden of alleen te vallen én het verlangen om echte, betekenisvolle relaties te hebben. Die vriendschappen waarin evenveel liefde en aandacht gegeven en genomen wordt en je elkaar de ruimte geeft om “gewoon” 😉 jezelf te zijn. 

Enkele tips om “echte” vriendschappen te herkennen en erkennen:

• oprechte interesse in wat er gaande is in elkaars leven.
• elkaar het 5G1B-gevoel geven: het gevoel gehoord, gezien, gewaardeerd, geaccepteerd, geliefd en begrepen te worden. 
• de ander niet proberen te veranderen, maar wel hulp of advies geven als daar naar gevraagd wordt.
• de ander niet veroordelen en niet zeggen hoe ze moeten denken of voelen.
• een veilig en goed gevoel om gedachten en gevoelens te delen.
• kwaliteiten zien in de ander waarin hij/zij wil groeien en ontwikkelen.
• in staat zijn om het respectvol met je oneens te zijn en je aan te zetten tot een andere kijk op het leven.
• het vertrouwen hebben dat wat gezegd wordt “onder ons” blijft.

Houd vooral rekening met wie je vertrouwt en wie je binnenlaat, trust your gut feeling😉. Zoek degenen die je inspireren en je stimuleren om te worden wie je wilt zijn. Ik geloof oprecht in het belang van vriendschappen omdat het gevoel van verbondenheid een primaire levensbehoefte is. Om ergens bij te horen, dat groter is dan wijzelf, dat inspireert ons, dat geeft ons een reden van bestaan.

Om af te sluiten geloof IK dan ook dat vrouwen en mannen “gewoon vrienden” kunnen zijn op voorwaarde dat ze emotioneel volwassen zijn. Als ze vanuit “echt” zelfvertrouwen eerlijk hun gevoelens durven te communiceren en ook aangeven wat niet werkt. Zij zich bewust zijn van hun gevoelens en deze ook durven uit te spreken en omgekeerd. En ergens is er een stemmetje in mij dat zegt: “als ik een “echte” vriendschap heb met een man, zoals ik vriendschap definieer, dan zou het voor mij moeilijk worden om het echt platonisch te houden.” Wat zeggen de stemmetje bij jullie? Voel je vrij om een reactie of opinie mee te geven onder de blog. Ik sta altijd en elke dag open voor nieuwe inzichten en inspiratie. 

In één van de volgende blogs heb ik het dan ook graag over “echte” vriendschap als basis voor een romantische relatie en alles wat daarbij hoort…. want “fysieke aantrekkingskracht” komt heel erg om het hoekje piepen en wil ook gehoord worden 😉.

Ik hoop je met deze blog weer inspiratie te hebben gegeven.

Op een leven met meer kleur,
Ilse Deklippel
Truecolors4u

P.S.: Spreekt dit je aan en ben je op zoek naar één-op-één begeleiding of wens je meer info met betrekking tot de trajecten?
Plan hier je vrijblijvende gratis 30-minuten durend gesprek in.
Dan kijken we samen wat we voor elkaar kunnen betekenen.